ELLER GÜL KOKUYOR, SÖZLER DİKEN SATIYOR
''Sokağın sonundaki karanlıkta kaybolana kadar bakakaldım arkandan; her köşebaşı biraz sen şimdi.''
Dönüşlerin tedaülden kaldırıldığı saatlerde evlin ışıkları soluk, baca dumanları kesiktir. Gelmeyecek olaları beklemeye meyilli kahramanlar yıldızların parıltısında bulur yolunu. Fallar cevapsız, kahinler çaresiz kalsa da beklemek eylemini huy edinirler.
Gözler çatılır, kaşlar kısılır, boşluklu saflarda edilen dualar semânın dördüncü katında takılır. Yollar arz-ı endam sehpası, denizler arş-ı adem olur. Sokaklar arşınlanır, caddeler kulaçlanır, denizler koşulur, cami avluları gül bahar olur.
Sorulur ademoğluna bin bir çeşit sual, canlar sıkılır, çanlar çalınır, diller lâl olur.
Lambada titreyen alev üşür, Leyla'lar ne söylese boşa olur.
Sol anahtarı damlar kulaklardan. Yollarda hicaz makamından izler. Makamında ağırlar dertler sakinleri. Sakin kalamayalar yollara vurur taşları. Taşlar üç kez seker alevlerin üstünde. Sular yakıyor bedenleri; buz küpleri fışkırıyor yanardağ tepelerinden. Küçük bir kız çocuğunun paltosu yırtınıyor. Dizler kanıyor çocukların. Ellere gül dikenleri batıyor. Elleri gül kokan sâkiler diken satıyor. Yırtınıyor boğazlar. Düşler yutkunamıyor. Hıçkırık sarıyor her hevesi. En olmaz yerde hevesi tıkanıyor.
Saatli maarif takvimi gün gün erirken vicdan atölyesinde, insanlık tarihin en acılı günleri kapıyı çalıyor , üç tıklama sesi duyuluyor demir tokmaktan . Biri evdekinin, biri kapıdakinin, biri komşunun kulak zarını yırtıyor. Aleminyum folyo gibi buruşuyor eller. Geri getirilemez kesikler sarıyor yüzler . Her gözyaşı bazik tepkimeler başlatıyor ellerde. Eller gül kokuyor, sözler diken satıyor. Satılır her sözün alıcısı bir başka ticaret başlatıyor. Kaşlar kısılıyor, gözler çatılıyor . Kirpilerde yaban gülleri, alev saçan meşaleler ortalığı karartıyor. Tütün kolonyası yakıyor yaraları . Her yara gören elinde tuzla koşuyor. Gözler çatılıyor, kaşlar kısılıyor. Her yara kanadıkça kıymete biniyor...
Senfoni tadında nefesler dileğiyle.
Dönüşlerin tedaülden kaldırıldığı saatlerde evlin ışıkları soluk, baca dumanları kesiktir. Gelmeyecek olaları beklemeye meyilli kahramanlar yıldızların parıltısında bulur yolunu. Fallar cevapsız, kahinler çaresiz kalsa da beklemek eylemini huy edinirler.
Gözler çatılır, kaşlar kısılır, boşluklu saflarda edilen dualar semânın dördüncü katında takılır. Yollar arz-ı endam sehpası, denizler arş-ı adem olur. Sokaklar arşınlanır, caddeler kulaçlanır, denizler koşulur, cami avluları gül bahar olur.
Sorulur ademoğluna bin bir çeşit sual, canlar sıkılır, çanlar çalınır, diller lâl olur.
Lambada titreyen alev üşür, Leyla'lar ne söylese boşa olur.
Sol anahtarı damlar kulaklardan. Yollarda hicaz makamından izler. Makamında ağırlar dertler sakinleri. Sakin kalamayalar yollara vurur taşları. Taşlar üç kez seker alevlerin üstünde. Sular yakıyor bedenleri; buz küpleri fışkırıyor yanardağ tepelerinden. Küçük bir kız çocuğunun paltosu yırtınıyor. Dizler kanıyor çocukların. Ellere gül dikenleri batıyor. Elleri gül kokan sâkiler diken satıyor. Yırtınıyor boğazlar. Düşler yutkunamıyor. Hıçkırık sarıyor her hevesi. En olmaz yerde hevesi tıkanıyor.
Saatli maarif takvimi gün gün erirken vicdan atölyesinde, insanlık tarihin en acılı günleri kapıyı çalıyor , üç tıklama sesi duyuluyor demir tokmaktan . Biri evdekinin, biri kapıdakinin, biri komşunun kulak zarını yırtıyor. Aleminyum folyo gibi buruşuyor eller. Geri getirilemez kesikler sarıyor yüzler . Her gözyaşı bazik tepkimeler başlatıyor ellerde. Eller gül kokuyor, sözler diken satıyor. Satılır her sözün alıcısı bir başka ticaret başlatıyor. Kaşlar kısılıyor, gözler çatılıyor . Kirpilerde yaban gülleri, alev saçan meşaleler ortalığı karartıyor. Tütün kolonyası yakıyor yaraları . Her yara gören elinde tuzla koşuyor. Gözler çatılıyor, kaşlar kısılıyor. Her yara kanadıkça kıymete biniyor...
Senfoni tadında nefesler dileğiyle.
Yorumlar
Yorum Gönder